Co roku tysiące młodych osób zastanawia się, jakie studia wybrać, aby zagwarantować sobie bezpieczną przyszłość. Podjęcie właściwej decyzji bywa czasami bardzo trudne. Powiedzmy sobie wprost: od kierunku i uczelni, na jakie się zdecydujemy, w dużej mierze może zależeć nasza kariera zawodowa. W Polsce naukę w szkole wyższej można podzielić na: studia pierwszego stopnia, drugiego stopnia (dawniej: uzupełniające magisterskie) oraz jednolite magisterskie. W naszym artykule przedstawiamy charakterystyczne cechy poszczególnych ścieżek edukacyjnych.
Studia pierwszego stopnia (licencjackie albo inżynierskie)
Studia pierwszego stopnia można rozpocząć po ukończeniu szkoły średniej, po pomyślnym zdaniu matury i odebraniu świadectwa dojrzałości. Podstawowym warunkiem dostania się na nie jest osiągnięcie wymaganego progu punktowego danej uczelni. Dzielimy je na:
– licencjackie, trwające zazwyczaj 3 lata (6 semestrów), dające tytuł licencjata,
– inżynierskie, zajmujące na ogół 3,5 roku (7 semestrów), po których uzyskuje się tytuł inżyniera.
Poza tym, te dwie formy nauczania różnią się jeszcze kilkoma cechami. Pierwsze z nich oferują głównie kształcenie humanistyczne, ekonomiczne, społeczne, itp. Drugie z kolei stawiają nacisk na przedmioty ścisłe i najczęściej prowadzone są na uczelniach o profilu technicznym. Studiować można w trybie stacjonarnym (dawniej: dziennym), gdy zajęcia odbywają się od poniedziałku do piątku oraz niestacjonarnym (dawniej: zaocznym) – w formie weekendowych zjazdów, zazwyczaj co 2-3 tygodnie. Pierwsza opcja z reguły jest darmowa, tryb zaoczny wymaga natomiast opłacenia tzw. czesnego, czyli opłaty za pobieraną naukę.
Studia drugiego stopnia (dawniej: studia uzupełniające magisterskie)
Ukończenie studiów pierwszego stopnia otwiera drogę do dalszych etapów uczelnianej edukacji. Absolwenci i absolwentki, którzy chcą kontynuować naukę na uczelni, mogą ubiegać się o przyjęcie na drugi stopień, zwany dawniej studiami uzupełniającymi magisterskimi. Te – w zależności od kierunku – mogą trwać 1,5 roku do 2 lat (odpowiednio 3 lub 4 semestry) i kończą się uzyskaniem tytułu magistra albo magistra inżyniera. Kontynuacja nauki umożliwia szersze spojrzenie na wiele zagadnień, a wyższe wykształcenie bardzo często pomaga zdobyć wymarzony zawód. Może być także mocną kartą przetargową podczas ubiegania się o lepsze stanowisko. Nie ma przy tym wymogu, aby studia II stopnia były realizowane na tym samym kierunku czy nawet uczelni, co licencjackie lub inżynierskie.
Studia magisterskie a jednolite magisterskie – czym się różnią?
Obecnie w polskim szkolnictwie wyższym funkcjonują również kierunki, które są prowadzone wyłącznie jako studia jednolite magisterskie. Dotyczy to m.in. prawa, medycyny, psychologii, weterynarii, farmacji, fizjoterapii czy analityki medycznej. Trwają one zazwyczaj pięć lat, a po ich ukończeniu absolwent/absolwentka otrzymuje tytuł magistra. Na takich studiach (z wyjątkiem studiów lekarskich i weterynaryjnych) pisze się tylko pracę magisterską (z pominięciem licencjackiej/inżynierskiej). Nie wymagają również wcześniejszego studiowania i można je rozpocząć od razu po zdaniu matury.
